De kerstboom

Vandaag onze eerste dag in Canmore. Vanochtend vroeg uit de veren gegaan om op de Bow Valley Parkway wild te zien. Volgens de reisleidster zou het daar krioelen van de beren en wolven. Helaas niet vanochtend, maar we zouden tegen de schemer nog een keer proberen.
We zijn toen verder gereden naar Lake Louise. Wij waren hier om half 9 wat achteraf net op tijd waarin voor de chinese invasie. Het is een prachtig meer met mooie kleuren maar da massa viel ons een beetje tegen. Ook was het daar op plaatsen nog glad vanwege de vorst. We zijn toen naar Lake Moraine gegaan. Ook hier waren we qua parkeren nog net op tijd. Wel was het vooraan de Lake barstensvol met Chinezen. Gelukkig zijn ze niet zo dol op lopen, zodat verderop je toch mooie foto's van de Lake kon maken zonder Chinees erop. Het is een schitterend meer met helder blauw water waarin de omliggende bergen mooi weerkaatsen.
Toen we terug gingen was de berg al afgesloten vanwege de drukte, een beetje jammer voor een natuurgebied.
Wij zijn veder gereden naar Spirual Tunnel. Helaas kwam de trein niet uit de tunnel. 13 kilometer verderop zijn we naar Takkawak Falls gegaan. Dit is een van de hoogste watervallen van Canada. Het waterkant hier met kracht van hoge hoogte de Kicking Horse River in. De rit hier naar toe was erg steil op sommige plekken. Je gaat hier tot een hoogte van 2100 meter. De bergen erom heen gaan tot ruim boven de 3000 meter, dat geeft een sprookjesachtig tafereel.
Verderop zijn we naar Natural Bridges geweest. Dit is een stroomversnelling in de Kicking Horse River die een holte in de rotsen heeft uitgesleten die op een brug lijkt. De reisleidster had van al dit moois zoveel energie gekregen dat ze besloot om te gaan kanoën in Emerald Lake. Dit was echt prachtig om in zulk blauw water een rondje te peddelen. De tegenwind op de terugreis zorgde ervoor dat de kapitein het zeker niet koud had.
Hierna wilden we de Wapta Falls bezoeken. Vanaf hier begon het spoorboekje. We konden hem niet erg vinden wat achteraf logisch was omdat er aan onze kant van de weg geen afslag stond aangegeven. Gelukkig na tientallen kilometers door te hebben gereden aan de andere zijde wel. In de tussentijd moesten we nog wel voor een trein wachten. Ons was al opgevallen dat deze erg lang zijn. 160 wagons lang en zo een 4 minuten verder konden we dan eindelijk naar de Wapta Falls. Na een wandeling van 2.5 kilometer kwamen we bij een brede waterval, waar het water echt met veel geweld naar beneden viel.
Toen vol goede moed naar de Bow Valley Parkway. De kans op wild lijkt daar echter net zo groot als de hoofdprijs in de Belgische Loterij. Maar we geven nog niet op, morgen gaan we weer proberen.
We hadden hierna zin in Mexicaan, maar zoals al aangegeven wilde het na de middag niet erg meer lukken om iets in 1 x te vinden. Na tig rondjes door het centrum van Canmore te hebben gereden hebben we maar besloten om in het hotel te gaan eten. Helaas op maandag dicht. Dus weer terug naar het centrum. Hier hebben we in een kaktent binnen recordtempo ieder 1 biefstuk naar binnen geschrokt.
We dachten hierna snel naar huis te gaan maar u raad het al. We reden verkeerd. Maar deze keer kwam dat allemaal goed uit. Als eerste kwamen we een mooi verlichte kerstboom tegen wat bij de reisleidster al de nodige roering te weeg heeft gebracht. Ik dacht natuurlijk een kortere weg te vinden. Helaas maar hier kwamen we op het sportveld een kudde elken tegen die lekker aan het grazen waren. Dus al weer eind goed al goed.