Wild live in Jasper
22 september 2016 - Jasper, Canada
Hallo trouwe volgers, de schrijver heeft gelukkig wel internet, wifi is helaas niet aanwezig. Vandaag zijn we in Jasper aangekomen, een rit van ongeveer 400 kilometer over de Icefields Parkway.
Het weer was redelijk tot goed, zodat we mooie vergezichten hadden en mooie foto's kunnen maken, die komen alleen wat later als er weer wifi is.
De Icefields Parkway is een prachtige weg met over heel de reis enorme bergen naast je, tot wel 3500 meter, en vele hele blauwe berg meren.
We zijn als eerste gestopt bij de Waterfowl Lakes dit was een mooi begin van de route.
Hierna kwamen we aan bij Peyto Lake, hier lag veel sneeuw en was de pad er naar toe erg glad. Na een korte ski afdaling kwamen we aan bij een van de mooiste meren van deze reis, dit zullen jullie wel zien op de foto's. Ook Mistaya Canyon was erg mooi. Bijzonder om te zien hoe het water een rots kan uitslijten.
De volgende stop was Parker Ridge. Hier hebben we een hike gedaan die ons tot op 2250 meter hoogte bracht. Een flinke klim en vooral de modder door de dooi maakte het een hele toer, vooral de afdaling. Boven op hadden we een prachtig uitzicht op de Saskatchewan Glacier. Al was de klim niet makkelijk, trots op de vrouw, was dit toch zeker de moeite waard. Zoals jullie merken was er veel te zien op de Icefields Parkway. De volgende stop was Athabasca Glacier, een grote gletsjer die echter de laatste honderd jaar al flink is terug gekropen. Het opperhoofd zag hier een kortere route, maar jullie raden het al dit werd een flinke hike. Aangekomen bij de gletsjer, hadden we een mooi indrukwekkend zicht, alleen jammer dat er vanwege de commercie met bussen vol Chinezen op de gletsjer wordt gereden, dit geeft toch een beetje het gevoel of je in Walt Disney bent. Om de route keuze een beetje goed te maken is het opperhoofd zelf terug gelopen om de auto. De meeste Canadezen kijken toch vreemd als er iemand hard loopt op een hike pad dat vrij steil is. Het zonnetje scheen lekker op de autoruit wat voor your hynesty het startsein van een siësta was. Het laatse uur heeft ze keurig geslapen. Aangekomen bij onze slaapplaats, besloten we na het inchecken Jasper in te gaan. Na ongeveer 100 meter kwamen we 1 coyote tegen. We waren hier natuurlijk nog niet op voorbereid, wat hilarische taferelen in de auto op levert om een fototoestel te vinden. Weg coyote. Maar 2 meter verder weer een coyote, zelfde tafereel, veel gedoe maar geen foto. Is wel goed voor een goede conversatie over de rolverdeling bij de foto's . We rijden weer 500 meter verder en zien 2 herten met flinke geweien. Zoveel wild in zo een korte tijd, dat maakt de vrouw zeer fanatiek. Dus besloten we om thuis een nieuw geheugenkaartje op te halen, het schijnt dat er redelijk wat foto's zijn genomen deze reis.
En jawel 3x is scheepsrecht, we rijden terug en de coyote steekt over. Maar deze keer komt hij er niet vanaf zonder door ons beide gefilmd te zijn.
En of het nog niet genoeg was. 500 meter verder stond een grote elk zijn harem bij elkaar te bulken, dit met zeker 30 tot 40 auto's op 30 meter afstand als publiek. Mooi om te zien dat hij zich daar niks van aantrekt. Dit beloofd veel goeds voor de komende dagen. Wij houden jullie op de hoogte.
PS: omdat er geen wifi en tv is zullen de verslagen wat langer zijn (speciaal voor Brigitte)
Het weer was redelijk tot goed, zodat we mooie vergezichten hadden en mooie foto's kunnen maken, die komen alleen wat later als er weer wifi is.
De Icefields Parkway is een prachtige weg met over heel de reis enorme bergen naast je, tot wel 3500 meter, en vele hele blauwe berg meren.
We zijn als eerste gestopt bij de Waterfowl Lakes dit was een mooi begin van de route.
Hierna kwamen we aan bij Peyto Lake, hier lag veel sneeuw en was de pad er naar toe erg glad. Na een korte ski afdaling kwamen we aan bij een van de mooiste meren van deze reis, dit zullen jullie wel zien op de foto's. Ook Mistaya Canyon was erg mooi. Bijzonder om te zien hoe het water een rots kan uitslijten.
De volgende stop was Parker Ridge. Hier hebben we een hike gedaan die ons tot op 2250 meter hoogte bracht. Een flinke klim en vooral de modder door de dooi maakte het een hele toer, vooral de afdaling. Boven op hadden we een prachtig uitzicht op de Saskatchewan Glacier. Al was de klim niet makkelijk, trots op de vrouw, was dit toch zeker de moeite waard. Zoals jullie merken was er veel te zien op de Icefields Parkway. De volgende stop was Athabasca Glacier, een grote gletsjer die echter de laatste honderd jaar al flink is terug gekropen. Het opperhoofd zag hier een kortere route, maar jullie raden het al dit werd een flinke hike. Aangekomen bij de gletsjer, hadden we een mooi indrukwekkend zicht, alleen jammer dat er vanwege de commercie met bussen vol Chinezen op de gletsjer wordt gereden, dit geeft toch een beetje het gevoel of je in Walt Disney bent. Om de route keuze een beetje goed te maken is het opperhoofd zelf terug gelopen om de auto. De meeste Canadezen kijken toch vreemd als er iemand hard loopt op een hike pad dat vrij steil is. Het zonnetje scheen lekker op de autoruit wat voor your hynesty het startsein van een siësta was. Het laatse uur heeft ze keurig geslapen. Aangekomen bij onze slaapplaats, besloten we na het inchecken Jasper in te gaan. Na ongeveer 100 meter kwamen we 1 coyote tegen. We waren hier natuurlijk nog niet op voorbereid, wat hilarische taferelen in de auto op levert om een fototoestel te vinden. Weg coyote. Maar 2 meter verder weer een coyote, zelfde tafereel, veel gedoe maar geen foto. Is wel goed voor een goede conversatie over de rolverdeling bij de foto's . We rijden weer 500 meter verder en zien 2 herten met flinke geweien. Zoveel wild in zo een korte tijd, dat maakt de vrouw zeer fanatiek. Dus besloten we om thuis een nieuw geheugenkaartje op te halen, het schijnt dat er redelijk wat foto's zijn genomen deze reis.
En jawel 3x is scheepsrecht, we rijden terug en de coyote steekt over. Maar deze keer komt hij er niet vanaf zonder door ons beide gefilmd te zijn.
En of het nog niet genoeg was. 500 meter verder stond een grote elk zijn harem bij elkaar te bulken, dit met zeker 30 tot 40 auto's op 30 meter afstand als publiek. Mooi om te zien dat hij zich daar niks van aantrekt. Dit beloofd veel goeds voor de komende dagen. Wij houden jullie op de hoogte.
PS: omdat er geen wifi en tv is zullen de verslagen wat langer zijn (speciaal voor Brigitte)
In BNdeStem staat een artikel over de Rocky Mountains en op het kaartje zie ik de plaats Jasper Leuk hè